Dag 92 Katoomba - Kiama

G'day,

Om 7h15 wakker na een helse nacht! Koud gehad, echt niet te geloven, en bij elk geluid alert, ons afvragend... worden we nu weggestuurd? Nee dus, we mochten de ganse nacht blijven staan langs de weg, maar echt geslapen kwam er dus niet van. We halen de lange broeken en de dikke truien van onderin de kast vandaan, die kunnen we zeker gebruiken nu. En dan weg hier. We tanken en kopen ondertussen een warme koffie en chocomelk om onszelf een beetje op te warmen, oooh dat doet deugd ;-)

We rijden naar Scenic World en komen daar aan rond 9h. Van hieruit kan je de Blue Mountains verkennen op verschillende manieren. Er is een Cable Way, dit is een bakje aan een kabelbaan. Er is een Sky Way, dit is een grote bak aan een kabel, met glazen vloer. Er is een Rail Way, een passagierstreintje met het steilste stuk spoor ter wereld, een hellingsgraad van 52° , kan dan nog de hoek van de zitjes instellen en daar komen nog eens 12° bij dit staat dan onder de noemer cliffhanger 64°!!. En er is een Walk Way, een houten wandelpad met 3 verschillende routes. 4 opties dus, en wij kopen een ticket waarbij we alle 4 de opties gedurende 1 dag onbeperkt mogen gebruiken. We starten met de Sky Way. Er zit niemand anders in de kabine, we zien nog net Orphan Rock opdoemen uit de mist, een alleenstaande rots, maar verder niks... of toch wel, mist, overal dikke, witte mist!! Het heeft iets magisch, maar we zien jammer genoeg niks van de Blue Mountains. We stappen aan de overkant uit en volgen een wandeling door het regenwoud naar Katoomba Falls. Tijdens de wandeling zien we enkel onze nabije omgeving, veel bomen en planten dus, ook spinnenwebben die door de dauwdruppels extra zichtbaar worden, maar geen prachtige verzichten. Op een bepaald moment staan we naast de waterval, we horen het water naar beneden donderen... maar zien enkel een wit scherm. We wandelen terug naar Scenic World, het giet ondertussen en we zijn al goed nat, ondanks de regenjassen, we hebben geen bescherming voor onze broek en schoenen. Deze keer nemen we de Rail Way,  het treintje naar beneden. We wachten op een volgende rit zodat we helemaal vooraan kunnen zitten tijdens de steilste afdaling ooit ;-) Het is zeker de moeite, de zitbank kan in de extra steile cliffhanger-stand gezet worden, zodat je helemaal voorover hangt tijdens de afdaling.... dat doen we natuurlijk direct!! De afdaling is super, ongelooflijk steil, alleen jammer weer dat we niet verder zien dan 2 meter. Beneden stappen we af en we schakelen over op de Walk Way, we doen 2 van de 3 wandelroutes in de gietende regen! Onze broek, sokken en schoenen zijn doorweekt... pff, leuk is anders. We lopen terug naar het treintje en gaan terug naar boven. Aparte ervaring, want dit gebeurt in achteruit, je wordt dus naar boven getrokken terwijl je naar beneden kijkt. Ook hier voel je hoe steil de beklimming is... maar zien we praktisch niks. Bovenaan in Scenic World willen we nog van de laatste optie gebruikmaken voordat we vertrekken, de Cable Way. We kunnen direct plaatsnemen in het bakje, en zoals we al dachten zien we ook hier niks... de gids grapt nog 'en links zie je de eiffeltoren'.  Beneden willen we direct met het bakje terug, maar we zien dat er een enorme wachtrij staat... zeker een half uur aanschuiven! Dat zien we niet zitten, we wandelen dus 10 minuten naar de halte van het treintje, daat staat veel minder volk en we nemen opnieuw het treintje naar boven.

Ondertussen is het 12h, we beslissen hier eerst nog iets te eten voordat we verder trekken. D eet de calamari en H neemt de vis, we kopen ook een flesje water.... wet zetten ons aan tafel en steken eerst de camera enzo weg in de rugzak... wanneer we opkijken is ons ongeopend flesje water weg... huh? Iemand stal ons flesje water! How low can you go? D gaat het melden bij het personeel, en we krijgen een flesje van het huis. Na het eten, zonder verdere incidenten, keren we terug naar Katoomba. We stoppen bij Echo Point, van hieruit zouden we normaal een overweldigend, magistraal uitzicht over de Blue Mountains moeten hebben... vandaag zien we dikke mist. Niks aan te doen. we wandelen verder naar Tree Sisters, 3 op zichzelf staande zandsteenformaties, netjes op een rij... de mist trekt heel eventjes op waardoor we een glimp van 2 van de 3 zusjes kunnen opvangen, snel een fotootje ;-)! We wandelen nog de Honeymoon Bridge over zodat we zuster 1 kunnen aanraken, en van hieruit hebben een beetje zicht op de vallei... wauw, dit is al prachtig, wat moet dat dan zijn als je ongehinderd uitzicht hebt! De Giant Staircase, 900 treden (!) naar de vallei, slaan we over, het blijft gieten en we zijn echt doorweekt. We keren terug naar de camper en leggen ons erbij neer dat we de beroemde Blue Mountains en de bijhorende typerende blauwe eucalyptus-waas nooit in het echt zullen zien.

In de camper zoeken we een camping op internet en bellen rond om te informeren naar vrije plaatsen. In Kiama, 260km verderop, is er nog plaats op een camping, naast het strand, Surf Beach Caravan Park. Hopelijk is het daar droger ;-) We nemen de snelweg naar Kiama, de hele weg blijft het water gieten. Voordat we inchecken op de camping doen we nog boodschappen voor de komende dagen. Rond 16h30 checken we in, D is content dat we er zijn, zo'n eind rijden in de gietende regen is erg vermoeiend. De rest van de namiddag doen we niet veel meer, we schuilen in de camper en werken de blog bij. H doet de was, maakt gretig gebruik van de wasmachines en drogers nu we de tijd hebben. Ondertussen stippelt D de route verder uit voor de komende dagen.

Rond 19h30 eten we zelfgemaakte hamburgers, met verse sla, tomaten en gegrilde ui.... erg lekker! D checkt nog de foto's en laadt ze op, terwijl H nog eventjes leest. Iets na 21h liggen we beide geveld onder de lakens, na onze slapeloze nacht van gisteren zijn we versleten. Morgen mogen we uitslapen, voor het eerst sinds oudejaar, zalig!!