Dag 84 Lemon Tree Passage

Greetings,

We staan op rond 9h20, na een miserabele nacht op de marginale camping zoals we hem noemen. Tot 3h in de ochtend waren de 2 mannelijke achterburen extreem luidruchtig, pinten drinkend op het terras terwijl ze met driedubbele tong hun stoere verhalen riepen, waar meer f*#k in voorkwam dan iets anders... hoe hun vrouwen en kinderen (!!) in de camper ernaast rustig konden blijven liggen in bed, geen idee...

Nu ja, we staan dus op, erg laat voor ons doen, en zien dat het buiten miezerig grijs regenweer is, voorlopig kunnen we niet buiten. We eten ons ontbijt en blijven wat liggen in bed, H begint te lezen en D werkt op de computer. Tegen de middag stopt het met regenen, maar het blijft een grijze lucht... we profiteren ervan en doen de wandelschoenen aan. Gisteren zagen we dat je een wandeltocht kan doen van 5,4km, de koala walk, die vertrekt vanaf de camping en langs het water naar een koala park loopt. We stappen uit de camper en komen de marginale buren tegen, met de zonnebril aan, waarschijnlijk om hun dronken kop achter te verbergen. We lopen hen straal voorbij. De wandeling start over een houten loopbrug, dan door een soort van gemeenschappelijke achtertuinen om over te gaan in een bosweg. De hele weg speuren we de kruinen af, op zoek naar koala's, maar we zien er geen enkele. Misschien is het weer niet ideaal? Bij de terugtocht begint de motregen weer uit te vallen, we zijn net op tijd bij de camper. De rest van de middag blijft het druilerig, waarbij we weinig naar buiten kunnen gaan. H maakt pannekoeken, we lezen, zoeken dingen op voor ons verblijf in Sydney en eindigen met het kijken van enkele afleveringen van Arrow.

Als avondeten maken we de restjes klaar, wat we nog in de kast hebben zitten, niet veel, en de menu bestaat uit brood, hot dogs en bonen in tomatensaus. Rond 19h klaart het weer op, de grijze wolken zijn verdwenen en de zon komt tevoorschijn! Wij onmiddellijk naar buiten, net zoals ieder ander op de camping die in actie schiet, en spelen een spelletje Uno. Om 20h30 is het te donker om nog kleuren te onderscheiden, dus we moeten noodgedwongen terug in de camper. We kijken nog enkele afleveringen, terwijl het lawaai bij de achterburen opnieuw toeneemt naarmate de lege pinten zich vermenigvuldigen, grr. En deze avond mogen ook de vrouwen meedoen blijkbaar. Naast de stoere mannenverhalen, moeten we nu ook 2 lallende vrouwen aanhoren, afgewisseld met verhitte, oplaaiende discussies tussen beide partijen. Tegen 23h vliegen de lege flesjes tinkelend op de grond, we kunnen praktisch de score bijhouden... dat belooft opnieuw een erg slapeloze nacht te worden!