Dag 19 Rottnest Island

Goeiemorgen! Heel erg vroeg, maar we zijn opgewonden want er staat iets heel  leuks op het programma... we gaan naar Rotto!! We eten een stevig ontbijt en maken ons klaar voor vertrek. De rugzak was de avond ervoor al ingepakt, enkel de broodjes en water uit de koelkast erbij steken en dan kunnen we gaan. D rijdt met de camper naar het station, we parkeren hem daar voor de ganse dag. Het is te vroeg om een bus te nemen en een taxi is te duur, dus dit is de enige oplossing. Rond 6h45 komen we aan, ruim op tijd, een half uur voor vertrek zoals ons werd aangeraden bij het boeken. We checken in en hebben nog tijd voor een warme chocomelk voordat de boot aankomt, zalig.  D vraagt om een foto te nemen van de boot maar de camera werkt niet!! Paniek! Er zit geen geheugenkaartje in de camera. D had dit vergeten, dus in looppas naar de camper op de parking om het te halen.  De beentjes zijn al opgewarmd om straks te fietsen.

Een kleine 10 minuten later is het zo ver, we mogen instappen. We nemen plaats op het bovendek om een mooi zicht te hebben tijdens de oversteek. De kapitein waarschuwt dat het een 'bumpy ride' zal worden, en hij heeft inderdaad gelijk... H heeft weinig last, maar D begint wat bleekjes te worden... hopelijk blijft het ontbijt binnen... H ziet plots de vuurtoren van Rotto, beide opgelucht dat we snel weer vaste grond onder de voetjes zullen hebben :-)

We stappen van de boot en nemen onze huurfiets. Op de helmen, die hier verplicht zijn, moeten we nog heel even wachten. Van zodra we alles hebben, en na het afstellen van het zadel, beginnen we aan onze tocht rond het eiland.  Zoals gisteren vermeld, de grote toer rond het hele eiland is zo'n 27km. Je hebt ook de kleine toer van 10km, en de mini toer van 4km (voor de watjes hé). Er rijden geen auto's op het eiland, enkel een bus die steeds hetzelfde toerke doet. We deden gisteren al wat voorbereiding en toen hebben we beslist om eerst de onderkant van het eiland af te fietsen en langs de bovenkant terug te keren. Er zit een taktiek achter deze beslissing: de onderkant is erg heuvelachtig, dus het lastigst, én is ook de kant met tegenwind. We zullen dus eerst afzien als de beesten, maar eenmaal halverwege begint het plezierritje, plat met rugwind.

In het begin is het even zoeken om op de juiste weg te raken, maar na een paar doodlopende straten op en neer fietsen vinden we de correcte weg en daar gaan we... de zoektocht naar de quokka's kan beginnen! Na een kwartier fietsen, wind vol op kop en de ene steile heuvel na de andere, begint H purper te zien. Pffrt, wat een marteling, hartkloppingen in de keel, tijd voor een pauze! We stoppen aan een mooi baaitje, Porpoise Bay, en zetten ons op een bankje om even op adem te komen. Opeens roept D dat er iets onder de tafel zit... en ja, het is een quokka!! De eerste van de 18000 die hier leven op het eiland. Het zijn buideldieren, zoals de kangoeroes en koala's, en komen enkel maar op dit eiland voor. Ze lijken altijd te lachen, en worden daarom vaak als de gelukkigste dieren op aarde omschreven. Ze zijn gewoon mega koddig!! De eilandnaam is ook aan hen te danken. Toen de eerste ontdekkers hier aankwamen, zagen ze overal quokka's, maar ze dachten dat het grote ratten waren. Ze noemden het eiland Ratnest, wat later verbasterd is naar Rottnest.

Wij in de zevende hemel met onze quokka ontmoeting, massaal foto's beginnen nemen en filmpjes opnemen. Even later stopt er een ander koppel, die lokken onze quokka's weg door met hun boterhammen te zwaaien en ze te voederen.  D zegt nog tegen hen dat je ze geen eten mag geven maar ze luisteren niet, en wij trekken verder zodat we het niet langer moeten aanzien.  Raar maar waar, na deze rustpauze loopt het fietsen een stuk vlotter, het is nog afzien, maar we gaan niet meer in het rood... Onderweg zien we veel andere dieren (hagedissen en vogels, maar geen quokka's meer) en komen we langs prachtige stranden en afgelegen baaitjes. Het is jammer genoeg geen warm weer vandaag, het is erg bewolkt, dus zwemmen en snorkelen zit er helaas niet in... We draaien af naar de vuurtoren voor een uitzicht over het eiland, het is een pijnlijke helling maar wel de moeite waard. Er staat opnieuw een ander koppel boven te genieten van het uitzicht en die waarschuwen ons voor de grote slang even verderop... we gaan heel voorzichtig op zoek, ze zou langs de weg zitten... D ziet ze meteen, 't is een grote zwarte en we nemen een foto van onze eerste Australische slang, check! Daarna op weg naar Cape Vlamingh, het uiterste punt van het eiland. We weten dat daar heel veel te zien is en het blijkt dat we geluk hebben vandaag. Eerst zien we er een groot Osprey nest, dit is een roofvogel die met uitsterven bedreigd is. We zagen er eerder op de dag al één, maar die was leeg. Hier zit er een Osprey op het nest, wauw. Over het hele eiland zouden er tien nesten zijn... Aan de andere kant van het puntje zitten zeehonden, ook die kunnen we fotograferen terwijl ze spelen in het water, het zijn er echt enorm veel. We blijven daar even zitten om te genieten en plots zien we walvissen voorbij trekken!! Ze springen uit het water en laten zich vallen. Op een bepaald moment zitten ze echt dicht bij de kust, we zien ze met het blote oog en D kan zelfs een aantal duidelijke foto's nemen, chique!!! We blijven nog een hele tijd zitten, genietend van de show die ze geven, wauw-moment om nooit te vergeten!

Dan wordt het toch stilaan tijd om aan de terugtocht te beginnen, wetende dat het plat zal zijn met wind in de rug, vlammen maar :-). We stoppen nog aan elke baai die we passeren, de ene nog mooier dan de vorige, ook al denken we telkens dat dit nu toch wel de mooiste moet zijn... niet dus. Aan Ricey Beach hebben we een tweede quokka encounter. Weer volop foto's nemen en filmpjes draaien, want we willen die ene perfecte foto niet missen. We willen niet, maar moeten ze toch achterlaten... niet erg, want aan Geordie Bay ontdekt H een heel nest van Quokka's. Er zitten er minstens 15, grote en kleine, nu begint het leuk te worden... Het zijn heel nieuwsgierige beestjes, ze komen onmiddellijk alles besnuffelen, wat erg leuk is voor ons natuurlijk... al gauw zijn we omgeven door quokka's, super! De selfie stick wordt uitgehaald en we gaan ervoor... Na minstens een half uur vinden we dat het genoeg is geweest, we gaan een stukje verder. We zijn nu aan het allerlaatste stuk van de route begonnen, we zien de ene quokka na de andere, hier zit het grootste aantal blijkbaar. Wanneer we terug aan het vertrekpunt aankomen is het 14h30, we zijn helemaal leeg gefietst. We hebben de laatste ferry terug naar Fremantle geboekt, om 19h10, maar D ziet het niet zitten om nog zo lang hier te blijven. We zoeken het visitor center op en vragen om onze tickets om te boeken, dit is blijkbaar geen probleem en we kunnen de ferry van 16h25 nemen. Ondertussen doen we een terrasje en eten we een chocolade muffin, die hebben we wel verdiend na zo'n inspanning. We vertrekken rond 16h10 naar de ferry... oei, onze fietsen zijn weg! Wat nu? We kijken nog even rond maar zien nergens de gehuurde rode fietsen... misschien haalde een medewerker wel alle fietsen op die hier geparkeerd stonden...? Nu ja, we zijn eigelijk te moe om er ons hoofd over te breken en nemen gewoon plaats op de ferry. De terugtocht is mogelijks nog bumpy-er, en deze keer is het H die onwel wordt... gelukkig is het een korte vaart, en voor het te erg wordt zijn we terug aan land.

We rijden terug naar de camping, nemen een deugddoende douche en trekken ons terug in de camper. Het was een vermoeiende, maar o zo zalige dag vandaag. We hebben weer prachtige, uitzonderlijke dingen gezien en meegemaakt, en het is nog lang niet gedaan :-) Nu rest ons nog de zware taak om een selectie te maken uit de meer dan duizend (!) foto's die we vandaag namen. We hopen de foto's zo spoedig mogelijk te kunnen tonen, bij gebrek aan wifi is dit voor het ogenblik niet mogelijk.

Morgen trekken we verder naar het zuiden voor nieuwe avonturen!

*edit: Blijkbaar toch op het wifi netwerk geraakt hier op de camping dus hopelijk nog een upload van foto's!!