Dag 16 Jurien Bay - Cervantes (The Pinnacles) - Yanchep

Hallo trouwe volgers,

We slapen uit vandaag, pas wakker om 6h30 door het felle ochtendlicht en de tsjirpende vogels. D gaat een toertje lopen terwijl H wat opruimt en het ontbijt klaarzet. We bekijken onze mogelijkheden voor vandaag... ofwel blijven we wat plakken in Jurien Bay, ofwel gaan we naar Cervantes en overnachten we daar, of we kunnen doorrijden tot in Yanchep (net boven Perth)...  We stellen de beslissing voorlopig uit.

Na het ontbijt komt onze buurvrouw kolossale citroenen brengen, ze vertrekken naar hun huis waar ze een citroenboom hebben.  Ze geeft ons nog een pakje met een soort pannekoeken/wraps. Wij vertrekken ook van de camping, het is rond 9h. We maken een lange ochtendwandeling op het strand van Jurien Bay. We hopen zeehonden te zien, want die zouden hier vaak voorkomen. Ze leven vooral op de eilanden voor de kust, maar worden ook vaak gezien op het strand of al spelend in het water... We hebben geen geluk vandaag, we zien er geen, tjah, we kunnen niet altijd prijs hebben. We zien wel een Bob-Tail Skink over het pad lopen op de terugweg naar de auto, lijkt een soort dikke salamander zonder staart, grappig! Na de wandeling hebben we het wel gezien hier, we gaan dus een stukje verder rijden naar Cervantes, ongeveer 25km verderop.

Wanneer we aankomen in Cervantes verliezen we wat tijd door te zoeken naar het visitor center. We rijden wel 20 rondjes, maar we vinden het niet... grr. D stopt aan een camping en H vraagt binnen waar we heen moeten. Het blijkt zich in het postgebouw te bevinden, we passeerden daar al een paar keer, maar moeten dit gemist hebben... Terug naar de post. We krijgen de nodige info over de streek en willen eerst even de stranden bekijken. We merken op dat er in deze streek enorm veel vliegen zijn. Van zodra je de auto uitstapt, zitten er minstens 20 op en rond je, echt irritant! Lastig vooral als ze op je gezicht kruipen. Je ziet hier dus iedereen, onszelf incluis, de hele tijd als een gek staan zwaaien om de vliegen weg te houden. Eerste stop wordt Thirsty Point (de vissers die vaarden tussen Fremantle en Geraldton vielen hier meestal zonder water vandaar de naam), ligt op het tipje van een landuitstulping waardoor er een geweldig uizicht is over de Oceaan van zo'n 250° (bij benadering). Echt heel mooi, maar ook heel erg winderig, dus na de nodige foto's en video's gaan we er snel vandoor. Volgende stop is Kangaroo Point. Ook weer een heel mooi strand, maar eenmaal op het strand gekomen hangt er een geurtje in de lucht. Het stinkt hier naar rotte eieren. Razendvlug sprinten we terug de camper in en weg zijn we... bwèk!

Na die ervaring hebben we even genoeg van de stranden van Cervantes, we gaan de hoofdattractie bekijken, The Pinnacles. Het is een nationaal park, dus ook hier moeten we weer een dagpas kopen. We rijden een andere wereld binnen, doet heel bizar aan, buitenaards... The Pinnacles zijn duizenden kalksteenformaties midden in de woestijn. Ze zijn duizenden jaren oud en ze werden gevormd door een combinatie van calciumrijk zand, zuren regen en humusrijke grond vol met rottende plantenresten. Meer wetenschappelijke details over de vorming ervan was me te complex, dus hier laat ik het bij ;-) We doen de autorit van 4 km door het park, we stoppen meermaals voor een wandeling tussen de pinnacles, nemen foto's en filmpjes. Erna gaan we nog binnen bij het interpretive building voor de wetenschappelijke info en verklaringen, er is natuurlijk ook een giftshop waar we snel doorwandelen. Hierna rijden we nog door naar Hangover Bay, een mooi (niet-stinkend) strandje, maar hier is er dan weer heel veel zeegras waardoor we het niet zien zitten om te gaan zwemmen. We geven het op, de stranden van Cervantes zijn niet ons ding. We werden al teveel verwend met pachtige stranden bij Coral Bay en Exmouth denk ik... :-)

Ondertussen is het al bijna 14h, de buikjes beginnen te rammelen en we hebben nog iets af te vinken van de wenslijst van D... een maaltijd bij de Lobster Shack hier in Cervantes! We rijden terug naar het centrum en worden er supervriendelijk onthaalt. D gaat voor de B-Lobster, en H neemt de fish & chips. Ondertussen zien we een lobster in de frigo lliggen van 1,8kg; voor een luttele 162$ ;-) wat een monster zeg! We nemen nog een grappige foto bij zo'n bord waar we ons hoofd moeten doorsteken en we dan beiden kreeften zijn... De maaltijd is supervers en lekker, we genieten ervan. We zien dat we geluk hadden, want je kan hier enkel eten van 11h30 tot 14h30, daarna is de keuken dicht. Dit is blijkbaar consequent toegepast, want een groep toeristen komt om 14h35 aan en ze kunnen geen eten meer bestellen, jammer voor hen. Onze buikjes zijn vol, en nu moeten we beslissen wat we verder doen... H had graag The Pinnacles gezien bij zonsondergang, ze had ergens gelezen dat het nog magischer was met het schaduwspel van de ondergaande zon... maar dan moeten we nog een uur of 4 hier bijven plakken én moeten we ook hier overnachten, want 's nachts rijden is uitgesloten. We zouden veel tijd verliezen door hier te blijven en we beslissen dan ook om verder te rijden. The Pinnacles by night zullen we in de boekskes moeten bekijken...

We rijden dus verder, rond 15h zijn we terug op de baan. We rijden richting Yanchep zo'n 140km verder, dit ligt ongeveer 40km boven Perth. Er is daar een mooi nationaal park dat we morgen willen bezoeken, met koala's (!) en kangoeroes. We vonden al een camping in de buurt waar we willen overnachten, Club Capricorn. We stoppen onderweg nog in enkele plaatsjes, maar er niks echt de moeite waard. Rond 17h rijden we Yanchep binnen, we moeten een hele tijd rondrijden vooraleer we de camping vinden....gesloten sinds 23 juni!! Ja lap, en nu? D begint op internet naar andere campings te zoeken... Nee, geen andere campings in de buurt... de dichtste camping is zo'n 50km verderop, en aangezien we morgen het naionaal park willen doen, zien we dat niet zitten om 100km extra te doen...andere optie: wildkamperen. Maar waar? We zagen niet direct mogelijkheden in Yanchep zelf, het lijkt wel één grote bouwwerf, ze zetten hier de ene villawijk na de andere, de stad is echt aan het boomen. Dan maar het naburige Two Rocks proberen? Wij er naartoe, op zoek naar een plekje voor onze camper... ook enkel maar villawijken in Two Rocks, dat zal niet lukken. Dan maar terug naar Yanchep. Ondertussen is het 18h10 en de zon is bijna onder, we moeten nu beslissen. D stelt voor om op de parking van het nationaal park te overnachten, bij gebrek aan andere opties gaan we die richting uit. We rijden het domein op, passeren het lege rangers office, en stallen de camper op een lege parkeerplaats dicht bij de toiletten. We zien in het grasveld voor ons wel meer dan 20 kangoeroes, wauw! De zon is nu bijna helemaal onder, we zullen hier moeten blijven, op hoop van zegen dat we niet weggejaagd worden...

Het wordt een spannende nacht voor ons...

PS: Foto's volgen vanaf nu zodra we wifi hebben, via de telefoon neemt dat teveel data in beslag, dit is dan ook een vrij dure optie.

PS2: We bedanken graag iedereen voor de reacties, ook al kunnen we niet altijd reageren op jullie reacties (tijdsgebrek, internet,...) we vinden het super leuk.