Dag 115 Halls Gap

G'day,

H wordt wakker om 7h door de krijsende cockatoo's, D zit al buiten op het terras aan het genieten van het schouwspel. Tientallen vogels zitten bij de nieuwe overburen, die lustig aan het voederen en aan het fotograferen zijn. Vandaag staat een zware wandeling op het programma, dus uit bed, ontbijten, rugzak klaarmaken en vertrekken.

Nog even wat informatie over de Grampians, of zoals de aboriginals zouden zeggen 'Gariwerd'... die werd nog niet meegegeven denk ik, en ook al is het einde in zicht, toch moeten jullie thuis daar blijven bijleren over dit unieke land ;-) Het is een zandsteengebergte waarvan de toppen tot boven de 900 meter rijzen. Ze omvatten meerdere aangesloten bergen die zich van elkaar onderscheiden door een grote verscheidenheid aan landschappen: het hete, droge noorden wordt gekenmerkt door eucalyptusstruiken en het zuiden door wouden van gombomen; in de ravijnen gedijen duizend soorten varens, terwijl op de rotsige toppen praktisch niks kan groeien. Dit 200000 hectare groot nationaal park omvat behalve gebergte ook een aantal bijzondere rotsformaties, watervallen, rotsschilderingen en een grote diversiteit aan planten en dieren. De enige echte stad in het park zelf is Halls Gap, de ideale uitvalsbasis voor een verkenning van het 400 miljoen jaar oude gebied.

Rond 9h zijn we bij Wonderland carpark, van hieruit start de wandeling naar de Pinnacles via de Grand Canyon. Het is een zware wandeling in de gradaties die er zijn, wat betekent dat het over ruw terrein is, losliggende rotsblokken en erg steile klimstukken en dalingen. We wandelen over een brug en we vliegen er direct in, het gaat goed omhoog en we moeten van de ene rots naar de andere springen, goed uitkijken dus waar we onze voeten zetten... H doet enkel de korte wandeling van 1 km door de Grand Canyon. We lopen in de smalle spleet onderaan de Canyon, met aan weerszijden de steile rotswanden die uit de grond lijken te groeien. Echt indrukwekkend, wauw!! D doet de 4,5 km extra naar de Pinnacles alleen verder. De tocht is uiterst lastig, onder een blakende zon, afzien, zwetend, blijven klimmen... na een helse tocht komt hij aan Silent Street, zoals de naam zegt, een muisstille, lange, smalle kloof, echt schitterend! D moet van de ene rots naar de andere springen, op een enorme stenen trap omhoog klimmen, zich tussen 2 enorme rotsblokken wringen.... lijkt wel een spannende avonturentocht! Eens door Silent Street is het niet ver meer naar de top, slechts enkele honderden meters steil omhoog, de laatste pijniging. En dan... een uitzicht om U tegen te zeggen, oogverblindend uitzicht op de Grampians!! Hij geniet van het uitzicht, laat enkele foto's nemen door anderen die er ook net waren en hij raakt aan de praat met een koppel uit Engeland, Sam en Vicky, vriendelijke gasten. D daalt terug af met hen, het gaat een stuk sneller, zowel omwille van de daling als omwille van het feit dat hij kan babbelen onderweg. D komt rond 11h15 terug bij de camper, H schreef ondertussen de verhalen voor de blog en ligt nu al een half uurtje te lezen... Hij vertelt over zijn avontuur naar de top en H krijgt spijt dat ze er niet bij was... morgenochtend misschien toch nog eens doen???

We vertrekken met de camper richting Halls Gap Zoo, slechts 15 minuten rijden hier vandaan. We komen aan iets voor de middag, er staan weinig auto's op de parking, het ziet er rustig uit. We gaan binnen en hebben er echt een leuke tijd! De zoo is enorm groot, we spenderen er zeker 2 uur tussen alle leuke dieren. Ze hebben er van alles: verschillende soorten apen, reptielen, giraffen, stokstaartjes, cheeta's, roo's, wallaby's, koala's, herten, rode wasberen, enz....

Rond 14h begint de maag te grommen, we hebben behoefte aan voedsel. Terug naar het centrum racen en iets eten in het restaurantje. Dan is et tijd om terug naar de camping te gaan, we moeten de camper wat beginnen uit te kuisen, klaarmaken voor verkoop... de komende 4 uur spenderen we aan het presentabel maken. D selecteert ondertussen foto's en maakt back-ups.

' s Avonds eten we iets kleins, lezen nog wat, maken een afspraak met een geïnteresseerde voor de camper en gaan dan slapen. Snif, snif ... weer een dag voorbij.