Dag 108 Kangaroo Island (Dag 1)

20 januari 2016 - Kangaroo Island, Australië

Hello from KI (Kangaroo Island),

De wekker gaat om 5h45, het is nog donker buiten en voor sommige onder ons was het een zeer korte nacht... H is nog moe, maar dat is niks nieuws ;-) , D sliep slechts een paar uur en is versleten, hij was nog tot 1h met de blog bezig! Toch staan we zonder morren op, we hebben een leuke 3-daagse gepland op een schitterend eiland, Kangaroo Island here we come!

Kangaroo Island ligt 16km uit de kust van South Australia en is een ongerepte oase voor dieren. Het is het 3e grootste eiland van Australië, na Tasmanië en Melville Island. Het is 155km lang en tot 55km breed en is erg dunbevolkt met slechts 4400 inwoners. De meeste wegen zijn onverhard, dus we zullen de weg niet kwijtraken op het handjevol asfaltwegen dat het eiland rijk is... Er leven wallaby's, kangoeroes, vogelbekdieren, mierenegels, zeehonden, dolfijnen, pinguïns, walvissen,....  Het eiland heeft 24 nationale parken, die beslaan ongeveer één derde van de totale oppervlakte.  De rest van het eiland heeft weelderige bossen en glooiend boerenland en is befaamd om zijn producten als schapenkaas, scharrelkippen, rivierkreeft, rotskreeft en wijting.

We douchen, eten ons ontbijt en maken de camper klaar voor vertrek. Om 6h30, perfect op tijd, komen we aan bij de kade. Gelukkig ligt de camping slechts op 5 minuten rijden, ideale locatie. We rijden de ferry op en moeten de camper draaien om straks vooruit de boot te kunnen verlaten... beetje spannend, maar het lukt ;-) Daarna nemen we plaats op het middendek, genieten van een koffiekoek en een koffie tijdens de 45 minuten durende overzet. De boot meert aan in Penneshaw en we rijden zonder problemen van de ferry. Net buiten de stad stoppen we bij Kangaroo Head Lookout, schitterend uitzicht! Daarna rijden we via Hog Bay Road naar Prospect Hill. Hier stond Matthew Flinders in 1802 om het eiland in kaart te brengen. We moeten veel, heel veel trappen op, maar wat een uitzicht zeg! We zien van bovenaf het smalste deel van het eiland... het lijkt alsof er 2 eilanden zijn, verbonden door een smalle strook. Na het uitblazen van de inspanning en het genieten van de omgeving, beginnen we aan de terugtocht, die zoals gewoonlijk altijd stukken sneller gaat bergafwaarts. We vervolgen de Hog Bay Road, tot aan een splitsing waar we via Birchmore Road afbuigen naar het zuiden, vandaag staat de zuidkust op het programma. Het landschap is echt zoals omschreven werd in onze documentatie, ongerepte natuur, bossen en af en toe akkers. Verder niks, geen massa toerisme, kitchwinkeltjes, reclameborden, .... een waar stukje paradijs ligt hier verstopt!

Iets voor 10h komen we aan in Seal Bay, zoals de naam al verklapt... een zeehondenkolonie. Het zijn Australische zeehonden, een soort die met uitsterven bedreigt is en dus onder bescherming valt. We kopen tickets voor de begeleide rondleiding op het strand, en we hebben geluk want om 10h start de tour. We lopen met een 10-tal mensen naar het strand, moeten vooral allemaal samen blijven om de zeehonden niet te bedreigen... van zodra we het houten dek bereiken, zien we tientallen zeehonden op het strand liggen, prachtig ;-) De gids vertelt ons dat zeehonden afwisselend 3 dagen op zee doorbrengen om op voedsel te jagen, en daarna 3 dagen aan land komen om te rusten/slapen. We stappen samen het houten dek af en dalen de trap af naar het strand... nu staan we op slechts een tiental meter van de zeehonden! Ze zien er echt lief uit, sommige hebben pups, die zijn nog schattiger. We brengen een half uur op het strand door met de gids en mogen ondertussen zoveel foto's nemen als we zelf willen, zolang we maar in de groep blijven. Op een gegeven moment komt er een pup recht op ons afge... tja, hoe heet dat? afgehuppeld? Ze slepen zich eigenlijk voort. Dus de pup komt op ons af, gooit zich in het zand, komt nog iets dichter, en dan nog dichter... tot hij uiteindelijk op een meter van ons staat, ons aankijkt met die zielige puppy-ogen.... ooh, we zijn allemaal ingepalmd door dat snoezige kopje!!! De gids vertelt dat het een pup is die op zoek is naar zijn moeder, dat de kans groot is dat die is gestorven tijdens haar zoektocht naar eten en dat de pup nu alles en iedereen aanklampt omdat hij honger heeft... ons hart breekt... dat schattige, kleine wezentje is een wees. We mogen foto's nemen maar geen contact maken en absoluut niet bewegen tot hij uit zichzelf vertrekt. Andere zeehonden adopteren geen pups die niet van hen zijn, en ook de organisatie komt niet tussen om de pup te redden omdat ze dan geen zelfstandig leven in het wild aankunnen. Een triest aspect van het leven, maar enkel de sterksten kunnen overleven. Wanneer de pup eindelijk verder huppelt, lopen we nog wat verder het strand op waar we nog massa's zeehonden zien snoezen op het strand. Na 45 minuten zit onze rondleiding er op, het was een schitterende ervaring met de zeehonden, ze tonen hier alvast veel respect voor de dieren, dat kunnen we apreciëren. Zeker een aanrader!

Hierna gaan we naar Little Sahara, prachtige witte zandduinen, ongelooflijk! Om het nog iets specialer te maken, besluiten we om surfboards te huren, zodat we aan sanddune surfing kunnen doen ;-) Iets wat we altijd al eens wilden doen, met een kleine surfplank van een hele hoge duin afglijden! We huren een board, en weg zijn we... de klim op de duin is natuurlijk een hel. Het is 11h15, dus het begint echt heet te worden, en de duin is extreem hoog en steil. Puffen en afzien, maar bovenop de duin is er een zalig briesje... even op adem komen, poseren voor de foto, plaatsnemen op de plank en ..... whiiiiiiiiii, glijden naar beneden ;-). Echt heel erg leuk! Jammer dat we daarna weer aan de helse tocht naar boven moet beginnen, ze moeten hier echt een stoeltjeslift of zo installeren ;-) We gaan een paar keer op en af, filmen en fotograferen alles, maar na anderhalf uur hebben we geen fut meer om naar boven te klimmen. De buikjes beginnen ook te rammelen, dus tijd om verder te gaan. Een kwartier later zitten we in een café aan Vivonne Bay waar we iets eten. Na het eten gaan we naar Vivonne Bay Beach ernaast. Wauw, een mooie baai, groot strand, helderblauw water.... veel zon en ons buikje vol... perfecter kan niet! Tijd voor een siesta ;-) Het volgend anderhalf uur spenderen we op het strand.

Rond 15h worden we een beetje moe. Waarschijnlijk een combinatie van niet veel slaap, vroeg opstaan, de opwinding van het eiland en de siesta in het zonnetje... we beslissen om de camping op te zoeken. Een groot half uur later checken we in bij Western KI Caravan Park, een erg rustige camping die we op voorhand al boekten. We installeren ons en voor we gaan zitten en niet meer recht geraken, maken we eerst de Koala Walk hier op de camping. Jammer genoeg geen koala's daar, maar we zien er wel 3 in de bomen op de camping zelf, eentje is erg fotogeniek ;-) Ook een aantal wallaby's springen hier rond, echt een heel toffe natuurcamping. We ontmoeten Nederlanders die hier al 3 jaar wonen, daarvoor woonden ze 3 jaar in Hong Kong, echte avonturiers met hun 2 kids! Na de wandeling is het tijd voor een douche, en daarna begint H aan het verhaal van vandaag. Ondertussen legt D weer contact met de buren... heel toevallig dezelfde mensen die we tegenkwamen bij het duinsurfen! Het blijken super vriendelijke mensen te zijn en we blijven praten tot ongeveer 21h!

Het is dan al zo laat, dat we geen fut meer hebben om te koken, het wordt een sneukelingske dus om de grootste honger te stillen ;-)Daarna ons bedje in, zodat we fris aan onze 2e dag kunnen beginnen. De eerste dag is zeker geslaagd, we zijn nu al verliefd op het eiland, een echte verborgen schat!

Foto’s