Dag 105 Kennett River - Port Cambell - Nelson (Great Ocean Road part 3)

Howdy, (Hieronder volgt de reden waarom er enige vertraging was om te bloggen)

We worden om 6h50 wakker, volledig klaar om de rest van de Great Ocean Road te zien! We ontbijten en maken ons snel klaar. Na nog een korte wandeling over de camping met de blik op de bomen gericht, speurend naar koala's en er een viertal gespot te hebben, rijden we voldaan de camping af rond 8h15. Nu zijn we pas echt klaar ;-)

We rijden dezelfde weg als gisteren naar Apollo Bay, deze keer zonder tussenstops. Onze eerste stop is net na Apollo Bay, een outlook die ons een waanzinnig uitzicht biedt over een uitgestrekt bebost dal, met in de verte de oceaan en de zon die er op reflecteert, wauw! We rijden nu steeds verder landinwaarts en moeten de fantastische kliffen en stranden even omruilen voor  steile, met gematigd regenwoud bedekte hellingen. Om 9h15 nemen we de afslag naar Cape Otway Lighthouse. De werd in 1848 gebouwd om het grote aantal schipbreuken op de kliffen bij de kust te verminderen. De uit zandsteen opgetrokken vuurtoren heeft zijn licht bijna 150 jaar zonder falen laten schijnen, maar heeft schepen niet kunnen behoeden voor domme pech of beoordelingsfouten. We komen aan bij de vuurtoren, maar de poort is gesloten... we kunnen niet binnen. Omdat we niet willen dat we de 12 kilometer na de afslag voor niks aflegden, beslissen we een wandeling te maken tot aan de kust... ook hier geraken we niet ver... we stuiten op een prikkeldraad en zijn genoodzaakt om op ons stappen terug te keren... dan maar de camper in en terug naar de Great Ocean Road. De weg slingert zich verder door nationale parken met weelderige varens en dicht regenwoud. We rijden door Lavers Hill, een vroegere houthakkersplaats, en vanaf hier buigt de weg weer af naar de kust. Plots zijn we uit de bossen en komen we uit op een enorme open vlakte, vol met grazende schapen en koeien, volledig omringd door heuvels, net alsof iemand de tijd heeft genomen om hier alles af te graven om deze oase te creëren, verstopt tussen de bergen.

Om 10h stoppen we aan Castle Cove Lookout waar we een schitterend uitzicht krijgen over de kust én het dichtbegroeide, groene binnenland, het beste van 2 werelden. Hierna rijden we een klein uur de bergen op en af, enorme hoogteverschillen, een overdaad aan bochten, pff volledige concentratie en extreem vermoeiend! Gelukkig zijn we daarna terug aan de kust beland, wordt de weg opnieuw vlak en worden we beloond met dat unieke uitzicht op de kliffen en rotsen van de kuststreek. We houden pauze bij Gibson Steps. Van bovenaf zien we het strand en een enorme rotspilaar die eenzaam in de oceaan staat, prachtig. We nemen de trap naar beneden en hebben nu een perfect uitzicht op de loodrechte kliffen die overal langs het strand te vinden zijn. Na een strandwandeling en de nodige foto's, zetten we de tocht verder.

Onze volgende stop zijn de alombekende Twelve Apostles. Door de stormen die al miljoenen jaren deze kust hebben geteisterd, zijn de rotsen landinwaarts uitgesleten, met achterlating van enkele enorme, meer dan 60 meter hoge rotspilaren die nu vanuit de oceaan oprijzen. De rotsformaties zijn echt indrukwekkend! Hoewel de naam anders doet vermoeden, staan er nu slechts 8 rotspilaren, de andere 4 vielen jammer genoeg al jaren geleden om. Het is hier een drukte van jewelste, dit is de bekendste attractie langs de Great Ocean Road en de mensenmassa is enorm! We blijven hier niet onnodig lang plakken, maar nemen een kijkje, genieten heel eventjes en rijden dan verder. Slechts een klein stukje verder ligt Loch Ard Gorge, een wereld van verschil met de drukte van daarnet. Hier zijn we praktisch alleen, ongelooflijk toch! We gaan een kijkje nemen bij Thunder Cave, een uitgeholde rots waar je het hoort donderen telkens er een krachtige golf water in de grot wordt geduwd, de kracht van de natuur! Dan nog verder wandelen naar Broken Head, waar we een mooi uitzicht krijgen, maar niks spectaculairs.

Om ongeveer 12h45 komen we aan in Port Cambell, een leuk klein kuststadje, met een tof strandje en enkele gezellige restaurantjes. Ondertussen rammelt ons buikje, dus we zoeken een parkeerplaats en nemen plaats op een terras. D eet een steak sandwich, H een gegrilde kipfilet in een turks broodje, enorm lekker allemaal. We geraken nog aan de praat met een groep wielertoeristen uit Tassie (Tasmanië), zij rijden van Melbourne naar Adelaide.  De Tour Downunder is hier begonnen en er zijn al veel wielertoeristen op de weg.  Na het eten doen we nog een klein toertje aan het strand waar we een Antwerpenaar ontmoeten die al 35 jaar in Australië woont. Bij het buitenrijden van het stadje stoppen we bij een outlook die ons een goed zicht geeft op Port Cambell met zijn mooie strand, snel een foto en we zijn klaar voor deel 2 van vandaag!  

De bezienswaardigheden volgen elkaar in snel tempo op, alles ligt op slechts enkele kilometers van elkaar. Eerst hebben we The Arch, een rots in de vorm van een brug, die nog steeds vasthangt aan het vasteland, een prachtig tafereel! Aan de andere kant is er een even prachtig uitzicht op een ongerept stukje strand, woorden komen nu echt tekort... ;-) Daarna slaan we af voor London Bridge, ook hier werd een rots uitgesleten tot de vorm van een brug, deze keer met 2 bogen ... oorspronkelijk toch... de eerste boog die de rots verbond met het vasteland is enkele jaren terug ingestort en nu is er enkel nog een losstaande brug in het water. Binnen enkele jaren zal het middelste stuk instorten waardoor er slechts 2 rotspilaren zullen overblijven, zoals bij de Twelve Apostels. Alles wat we nu zien kan binnen enkele jaren verwoest zijn door de kracht van het water, er is constante afbraak én opbouw van dergelijke rotsformaties, niets is blijvend! Nog iets verder hebben we The Grotto, een schitterend 'venster' met uitzicht op de oceaan... jammer genoeg klimmen mensen over het muurtje om in de uitgeholde grot te gaan staan voor een foto, waardoor onze foto's verpest zijn... Maar het moet onvoorstelbaar mooi zijn als je hier alleen bent.

Om 14h30 rijden we door Petersborough en net erna ligt Bay Of Islands, ongelooflijk! Overal rots-eilandjes in de oceaan, we staan hier een hele tijd op een duin, gewoon te genieten van het uitzicht. Dit zou volgens onze boeken het laatste memorabele punt zijn op de Great Ocean Road, dus we willen er ten volle van genieten!! Daarna draait de weg inderdaad landinwaarts en een half uur later zijn we aan het officiële einde van de Great Ocean Road. Wat een ervaring, het ene hoogtepunt na het andere, zeker en vast de moeite waard!! Net voor Warnambool komen we opnieuw op de Princes Highway terecht en hier houden we halt voor een tankbeurt, boodschappen en de zoektocht naar een camping. Bij de 2e camping die we opbellen, hebben we al een slaapplaats gevonden, met elektriciteit. We vervolgen de Princes Highway tot in Portland, een onaangename industriestad, en buigen daar af om de scenic route te nemen naar Mount Gambier. Gelukkig is het landschap hier vlak, waardoor de kilometers sneller voorbij vliegen. Op de scenic route rijden we langs aangelegde dennebossen, de hoofdbusiness is houtkap. D ziet een echidna langs de weg lopen en even later zien we nog kleine wallaby's en een emoe! Het zit hier vol wildlife!!

Iets voor 18h komen we eindelijk aan in Nelson. We checken in bij River Vu Park, een kleinschalige camping met misschien een 25-tal plaatsen, heel verzorgt en met een eersteklas uitzicht op de rivier, mooi! We rijden naar ons toegewezen plaats en terwijl H instructies doorgeeft aan D bij het parkeren, worden we aangesproken door onze buur... het is een Belg! Stijn is zijn naam, en hij en zijn vrouw Judith wonen nu al 5 jaar in Adelaide, met hun schattige tweeling. Dit is al de 2e vandaag die in Australië woont, niet te geloven! Na de kennismaking schrijven we een deel van het verhaal, maken we eten en doen de afwas... daarna worden we uigenodigd voor een glaasje bij de buren, ;-) daar zeggen we geen nee tegen. We hebben een heel gezellige avond, hebben heel veel plezier en de tijd vliegt dan ook voorbij... We geven hen onze bloggegevens, zo kunnen ze ideetjes opdoen voor hun toekomstig tripjes in dit prachtige land. Om 23h30 kruipen we in ons bedje. H valt als een blok in slaap, D is nog niet moe... hij werkt wat verder op de computer... tot hij plots vastloopt! Hij probeert nog om te herstarten, maar niks lukt.... hij maakt H wakker, maar het is ondertussen 1h, dus veel kunnen we nu niet doen... dit is een zorg voor in de ochtend, eerst proberen we wat te slapen....