Dag 39 Attack Creek – Katherine

12 november 2015 - Katherine, Australië

Hotter than hot, 41°C

Kort maar goed geslapen vannacht, meermaals wakker geworden (nee, gelukkig niet door aanvallen maar door de denderende road trains), maar tussendoor diep geslapen, was nodig na de vermoeiende dag, we kunnen er weer tegenaan! Om 5h30 wakker, pistolet gegeten, ons verfrist, camper gecheckt, niet naar het toilet gegaan want zonder de details te vertellen… onmogelijk om daar binnen te gaan, iiieuw… dan maar stoppen in het eerstvolgende tankstation. Om 6h20 starten we de motor en weg zijn we, another day on the Stuart Highway!

Na een half uur zien we een loper langs de weg, waar hij vandaan komt of waar hij heengaat… geen idee. Daarna rijden voorbij enkele spookachtige gehuchtjes, ondermeer Renner Springs en Elliot, waar mensen in vervallen gebouwen wonen, meestal aboriginals. Na Renner Springs verandert eindelijk het landschap, het krijgt een iets groenere kleur en de bomen worden groter. Het is eens iets anders dan die eentonige gele vlaktes, maar echt boeiend is het nog steeds niet. We zetten onze tocht verder doorheen de Sturt Plain richting Daly Waters dat bekent staat om zijn oude pub (de eerste pub gesticht in Australië). Vandaag zijn we 13 jaar samen en we hadden hier graag iets gegeten om dat te vieren, we hoorden namelijk dat je hier heel lekker kan eten… maar het is pas 10h30, dus het is nog wat vroeg voor een middagmaal. We komen hier nog langs op de terugtocht, we beloven onszelf dat we dan halt houden om iets te eten. Nu tanken we enkel de camper vol en rijden verder.

Veel is er niet te zien in de komende uren dat we rijden, net voor Katherine passeren we weer een brand, maar verder gebeurt er niks noemenswaardigs… eigenlijk de saaiste baan tot nu toe… en we moeten ze nog eens doen op de terugweg, jippie (sarcastisch!).

Om 13h45 rijden we Katherine binnen, we zien direct een bord waarop staat ‘home of Cadel Evans’, die coureur is blijkbaar van hier afkomstig. Het is nog een redelijk grote stad, zo’n 8500 mensen wonen hier. De stad ontstond in 1860, maar werd in 1998 volledig vernield door overstromingen en is toen helemaal herbouwd. Het is dus een relatief nieuwe stad. We doen eerst boodschappen, want we zijn van plan om een barbie te doen vanavond…  dus eerste stop is de Woolies. Daarna rijden we naar een camping die ons door enkele Aussies werd aangeraden, de Riverview Tourist Village, we boeken er voor 1 nacht. Het unieke aan deze camping is dat je via de achterpoort slecht 400 meter moet wandelen naar de ‘Hot Springs’ van Katherine, één van de trekpleisters. Nadat we geïnstalleerd zijn, doen we het zwemgerief aan en vertrekken we naar die warme bronnen die een constante 32° behouden… we zijn benieuwd! Het is er echt prachtig!! Het is niet echt een bron, het is meer een stroompje, het slingert zich een weg, zo’n 100 meter denk ik, tussen de bomen en planten. Er zijn kleine stroomversnellingen en watervalletjes… we starten bovenaan, stappen het water in en laten ons meedrijven tot onderaan de bron. Via trappen kan je dan terug naar het beginpunt enzoverder… We verwachtten dat het water echt heet zou zijn, maar eigenlijk is het nog behoorlijk ‘fris’… nu ja, het is hier ook 40°, dus 32° watertemperatuur doet dan inderdaad deugd ;-). Tijdens een drijftocht zien we plots dat er boven ons in de bomen wel duizenden vleermuizen hangen! Schitterende, intrigerende wezens zijn dat! We komen in gesprek met 3 Belgische meisjes die hier 2 maanden rondtrekken… vriendelijke meisjes die net afgestudeerd zijn en een reisje maken, ze deden ook al Nieuw Zeeland hiervoor. Na een tijdje hebben we er genoeg van en gaan we terug naar de camping, we nemen een duik in het koude zwembad… doet toch meer deugd dat die warme bronnen! We praten er met een man uit Melbourne die ons wat les geeft in de uitspraak van de Aussie steden… we zijn niet zo goed bezig blijkbaar… behalve Perth worden we overal op verbeterd.

Na de afkoeling beginnen we aan de barbie… we hebben roo-brochetten gekocht. We wilden dit nu al een tijdje eens proeven en vanavond is de moment! D maakt ze klaar terwijl H instaat voor de rest. Ewel, als je ooit de kans hebt om dat te eten, zeker doen, het is echt kweetnioe lekker, heeft een aparte smaak maar zeer zeker lekker!! We smullen van de brochetten, en houden een klein beetje over voor morgen, dan kunnen we nog eens genieten ;-) Na het eten, de zon gaat net onder, passeren alle vleermuizen boven ons hoofd… volgens de man in het zwembad vliegen ze elke avond uit om te gaan eten in de Mango farms, leuk om te zien… daarna installeren we ons in de camper, want de muggen komen massaal tevoorschijn nu het donker is. Weer een geslaagde dag down under!

Foto’s