Dag 40 Katherine – Edith Falls – Mataranka

Oi, Oi, 

Om 6h wakker na een plakkerige, hete nacht… pff, het tropische noorden is extreem vermoeiend! Blij dat het ochtend is, snel de broeierige camper uit.  We ontbijten en maken ons klaar, allemaal op een slakkengangetje want wat we ook doen, het gevolg is een uitbraak aan zweet… we worden er wat lastig van!

Rond 8h zijn we klaar om te vertrekken, we tanken in de stad alles nog eens vol en rijden dan via de Stuart Highway verder naar het noorden. Na 40km nemen we de afslag naar het Nitmiluk National Park. We zijn hier voor de Edith Falls (ook gekend als Leliyn), het is dan nog eens 20 km langs een geasfalteerde kronkelweg naar de watervallen mét zwempoelen ;-). Rond 9h komen we aan, en we hebben weeral geluk want er is verder niemand! H heeft haar zwemgerief al aan, dus kleedje uit en direct in het uitnodigende water… D volgt niet veel later. Even proberen te omschrijven hoe schitterend het hier is: er is een grote zwempoel, aan het ene uiteinde van de poel heb je de idillysche waterval, aan de andere kant (waar wij erin gaan) heb je een brug en de poel vloeit daar over in een kabbelende rivier. H zwemt naar de waterval, want ze wil dat van dichtbij gaan filmen natuurlijk… D blijft dicht bij de instapplek, want hij las het infobord aan de ingang en weet wat er in het water leeft ;-) Pas als H terug is, licht hij haar in… kikkers, allerhande vissen, schildpadden…. Maar ook , en dat is toch griezelig… zoetwaterkrokodillen ( worden ook wel freshies genoemd, die zouden ongevaarlijk zijn volgens de locals, maar toch!) én zoetwaterslangen! De goesting van H is daarmee ook over, we dobberen nog een beetje, maar echt ver gaan we beide niet meer… Dan maar kleren terug aan en beginnen aan de Leliyn luswandeling van 2,6km! De wandeling start met een reuzeklim van 500 meter, en met dat weer is het geen cadeau, afzien! Maar we weten waarom… halverwege de wandeling is er een uitkijkpunt én worden we verwend met een pauze in de upperpool. Op de tanden bijten dus, zweten zoals we nog nooit eerder deden en blijven doorwandelen… Het loont zeker de moeite, want waauw, wat een uitzicht van bovenaf! Je ziet de verschillende watervallen en poelen, met al het groen errond, echt ongelooflijk mooi! En het is tijd om afkoeling te zoeken in het water… beesten of niet, het duurt nog niet te lang voor we er beide in zitten. We zitten nu in de poel gelegen boven die van vanochtend, ook hier heb je weer een waterval, dus daarboven is er nog een poel, enzovoort…. We vinden die nog mooier dan de vorige, de waterval is groter, de poel is onderverdeeld in kleine poeltjes, het spreekt nog meer tot de verbeelding! We blijven hier een uur, gaan van het ene poeltje naar het ander, over de glibberige rotsen, nemen foto’s en filmpjes… de tijd gaat snel voorbij. Rond 11h30 beginnen we aan de terugtocht, het is nu nog heter, en het begin is nog steeds klimmen… H krijgt het even lastig, maar na een rust- en drinkpauze gaan we op een rustig tempo verder. The begint nu ook te dalen, dus dat scheelt al veel. Na een groot half uur staan we weer aan het startpunt. Dat verdient een ijsje!! We zetten ons aan de kiosk en likken beide gulzig aan het smakelijke koude ijsje, zalig!

Een half uur later stappen we in de camper om richting Mataranka te rijden. Normaal zouden we in Katherine ook de Gorges gaan bekijken, maar aangezien het nu het einde van het droge seizoen is, staan ze bijna allemaal droog (slecht 2 van de 13 zijn open voor publiek). We zullen die dus overslaan, want we zagen al prachtige gorgen in de West MacDonnell Ranges, en meteen doorrijden naar Mataranka. We nemen dezelfde weg terug naar Katherine en nemen dan de Stuart Highway, maar nu richting het zuiden. Vanaf nu dalen we af, verder noordwaarts gaan we niet, en ik moet eerlijk zeggen dat ik het niet erg vind. Het klimaat is echt veel te zwaar hier, je moet toch gewend zijn aan die hoge vochtigheid om er goed mee om te kunnen.

110km ten zuiden van Katherine ligt Mataranka, we komen er rond 15h aan. We rijden meteen door naar Bitter Springs Camping, weeral een tip die we kregen, gemakkelijk hé… We checken in en vertellen een beetje over wie we zijn en waar we vandaan komen. Het komt ter sprake dat we gisteren zo’n last hadden van het weer… tja niet verwonderlijk eigenlijk… blijkt dat het gisteren 49° was, ook een primeur voor ons!!! Vandaag is het slechts 39°, maar voor ons blijft het zwoegen. We installeren onze camper en wandelen de 500 meter naar de warme bronnen, ook deze hebben een constante temperatuur van 32°. We hoorden al van een aantal mensen dat deze veel mooier en indrukwekkender zijn dan die van Katherine… ben benieuwd.

We komen bij de bronnen aan en het lijkt wel of we ons in een tropisch regenwoud bevinden… allemaal exotische planten, gekwetter van vogels, kristalhelder water… wauw, voor de zoveelste keer vandaag! We gaan het water in, lekker warm op zo’n koude dag ;-), en laten ons meedrijven met de stroming. We hebben de snorkels mee, want de dame van de camping zei dat we schilpadden konden zien… en ja hoor, nog geen 5 minuten later zien we al onze eerste schildpad zwemmen, de max! In totaal blijven we daar anderhalf uur, zwemmen, snorkelen, filmen, foto’s nemen… gewoon zitten en genieten… prachtig! Dan terug naar de camper, H grilt de kip op de barbie, we kunnen die vanavond dan koud opeten, zin in warm eten is er niet echt met die hitte.

We eten buiten aan ons klaptafeltje en zien de walabi’s op de camping huppelen. Ze lopen hier gewoon vrij rond! Tot nu te hadden we enkel dode gezien langs de kant van de weg, we zijn echt blij dat we er eindelijk levende zien, ze zijn zo koddig… ‘t is een beetje zoals een roo maar dan mini, en met grote oren. We proberen er dicht bij te gaan voor foto’s, maar ze zijn te schuw, ze springen weg van zodra we naderen… maar toch blijven ze de max! We hangen daarna het muggennet weer op en kruipen binnen zodat we niet meer geprikt worden, ‘t is hier de moeite van de muggen. Van zodra de zon ondergaat zijn alle vliegen weg (het zij er wel geen honderden meer, dus het is al stukken beter) en komen de muggen in de plaats. Hopelijk slapen we beter dan gisteren, het voelt al iets frisser aan dan gisteren…